Wyróżnia się dwie podstawowe dolegliwości jelitowe, które są coraz powszechniejsze wśród pacjentów u których wykonywane są badania gastrologiczne. Mowa między innymi o zespole jelita drażliwego, które przybiera dwie postaci. Jest to z jednej strony postać biegunkowa, natomiast z drugiej zaparciowa. Tak czy inaczej w obu przypadkach mowa o chorobie nieuleczalnej, z jaką trzeba nauczyć się żyć. Wydziela się jednak charakterystyczne objawy obu rodzajów przypadłości, pozwalające na to, żeby odpowiednio wcześnie zdiagnozować te schorzenia u siebie i wprowadzić właściwe leczenie oraz wyeliminować z diety to, co w danym przypadku podrażnia jelita.
Jako zespół jelita drażliwego rozumie się IBS, czyli w dosłownym tłumaczeniu z języka angielskiego – przewlekłą chorobę przewodu pokarmowego, wywołująca silne skurcze brzucha oraz zaburzenia w naturalnym wypróżnianiu. Wiąże się to z faktem, że rytm wypróżnień zostaje mocno zachwiany, a w konsekwencji tego podrażnienie jelit kończy się natychmiastowym uruchamianiem perystaltyki jelit i koniecznością wizyty w toalecie. Nie wiadomo w zasadzie, co takiego może stanowić podłoże rozwoju IBS, mimo rozlicznych analiz przeprowadzanych w tym celu. Diagnozowanie choroby opiera się natomiast zawsze z dogłębnym wywiadem ze strony lekarza prowadzącego, który ma na celu wykluczenie schorzeń innych niż IBS. Nie brak bowiem poważnych chorób, jakie prowadzą do powstawania nadwrażliwości jelitowej. Szacuje się, że opisywany zespół jelita drażliwego występuje nawet u ponad dwudziestu procent całego społeczeństwa ludzkiego na świecie. W większości przypadków na schorzenie tego rodzaju cierpią kobiety i też nie wiadomo jeszcze, dlaczego akurat one.
Artykuł dzięki: